شهادت حضرت علی (ع)

آیا سحری به رنگ خون دیدی تو                          محـــــراب و منبری چنین دیـــــدی تو

خون بر در و دیوار جماعت سرورو                        فرقی که به سجده لاله گون دیدی تو

آن زاده کعـــبه و امیـــن حرمیــن                        افتـاده میــان خاکــــ و خون دیــدی تو  

 

امشب، شب ناله در فراق پدری مهربان است که غیر از چاه و نخل و ماه، کسی گریه‏اش را ندیده بود. پدری دل‏سوز که با آه همه کودکان یتیم، شریک بود و غصه‏های همه را بر جان خود هموار می‏کرد، ولی کسی از غربت او و دردهای دلش، با خاری در چشم و استخوانی در گلو، خبر نداشت.